De eerste week, geschreven door Thea Beckman

Dat was de eerste week, afgesloten met een Noors feest. Het is prachtig weer geweest deze week en ook vandaag schijnt de zon weer voluit mijn kamer binnen. Alles is nog steeds bedekt met een laag ijs, al is het wel iets minder geworden. Maar voor de komende drie dagen staan er sneeuwbuien op het programma, dus het wordt weer aangevuld.

De eerste dag op school was reuze vermoeiend. Afgezien van de schrik bij het zien van de 22 kilo aan boeken die we gekregen hebben. De leerlingen komen uit alle uithoeken van Noorwegen, dat inhoudt dat er een hele reeks aan verschillende dialecten gesproken wordt. Soms zo erg dat de iets ‘mooier sprekende’ Noren zeggen: “En nu in het Noors?”. Het spreken tussen de leerlingen gaat met een razend tempo, voor mijn gevoel, daar is vaak weinig van te verstaan. De meeste leraren spreken gelukkig redelijk mooi Noors, al hebben ze allemaal wel hun eigen rare uitspraken.
Één van de leraren, Stian, is / was voor mij enorm moeilijk te verstaan. Gisteren sprak ik met iemand uit dezelfde woonplaats als Stian en hij vertelde mij dat Stian uit een Nynorsk sprekend gebied komt, wat waarschijnlijk de verklaring is waarom ik Stian af en toe niet zo goed kan verstaan. Aan het einde van de week begon ik de leraren beter te verstaan, of kon in ieder geval een geheel maken van zijn of haar vertelling.
Ze zijn ook allemaal bereid om het nog eens uit te leggen, of het desnoods in het Engels te vertellen, het komt dus allemaal wel goed over een paar weken.

Deze week hadden we de vakken Law, Operational Procedures, Principles of Flight en Meteorology. Allemaal best leuke vakken, Law is misschien een beetje saai, maar wel noodzakelijk.
We beginnen iedere ochtend met een ‘morning brief’, wat inhoud dat we het weerbericht doornemen. Geen gewoon weerbericht, maar een METAR bericht, wat staat voor METeorological Aerodrome Report. Het METAR weerbericht voor bijvoorbeeld vandaag ziet er zo uit:
METAR 141050Z 00000KT CAVOK M01/M11 Q1023
Voor de geïnteresseerden kan ik het uitleggen, maar ik zal het jullie nu even besparen.
Woensdag werd bij het vak Law aangekondigd dat we vrijdag een test zouden hebben uit een boekje met Noorse luchtvaartwetten (in het Noors). Dat was even schrikken. Maar ik heb gisteren avond te horen gekregen dat ik 89% goed had, een grote meevaller dus. We zijn ook al een aantal keer in de hangar geweest. Wanneer er bijvoorbeeld iets over de besturing wordt uitgelegd, gaan we met z’n allen naar beneden en krijgen we het daar ‘live’ te zien.

De week werd afgesloten met een feest. Om 5 uur was er spaghetti in de kantine en hebben we met alle leerlingen (de al lopende klas en wij van de nieuwe klas) bij elkaar gegeten. Een aantal begonnen toen al aan hun eerste bier. Maar om 7 uur, toen de skybar open ging, begon het pas echt. Ik zal niet alles beschrijven wat ik op die avond gezien heb, dan wordt het teveel, maar ik heb een hoop ‘rare’ dingen gezien. Stian, de Nynorsk sprekende leraar, was rond een uur of 11 compleet de weg kwijt. Rollen over de vloer, de bank en het bekende dronkenmans-handen-handen-in-de-lucht. Ik vermoed dat hij nu nog wel samen met een grote rode kater in bed ligt. Hetzelfde geldt voor de man in het blauwe overhemd. Netjes blauw aan het begin van de avond, maar compleet rood van de gemorste wijn aan het einde van de avond, toen hij ook nog eens languit over de vloer rolde.
Het bier koste hier aan de bar 25 kronen (€ 2,90), wat voor Noorse begrippen enorm goedkoop is. In de stad betaal je 80 a 90 kronen (± € 10) voor een biertje en tot wel meer dan 100 kronen voor een ‘shot’.
Tijdens deze avond heb ik gebabbeld met Thijs Kroondijk. Hij is hier vlieginstructeur, maar doet ook opdrachten als taxi-vluchten en foto-vluchten. Als ik het mij goed herinner, is hij op 6 jarige leeftijd naar Noorwegen verhuisd. Maar hij spreekt nog goed Nederlands, omdat hij familie heeft in Nederland. We hebben het onder anderen gehad over het drinkgedrag van de Noren en nog wat over helikopters. Makkelijk wanneer ik een vraag heb waar ik in het Noors niet uit kom!

Nu is het tijd om te stoppen met schrijven. Het is al een enorm lang verhaal geworden, sorry. Ik ga een kleine wandeling maken en daarna wat aantekeningen vertalen.

Veel plezier met de foto’s en tot de volgende keer!